wydany w 1925 roku cykl wykładów angielskiego filozofa z początków XX wieku. choć wydawałoby się że współczesny świat Whiteheada (naukowo buzujący, z wielkimi dyskusjami fizyczno-filozoficznymi – ech, pomijając wojny, pasjonujące to były czasy) jest dla nas okresem zamkniętym, okazuje się, że część dziedzin, które podejmuje nieszczególnie straciły na aktualności. część wykładów stanowi ocena przez autora wzajemnego wpływu na siebie filozofii i nauki od XVI-XX wieku przy podejmowaniu z nimi równoczesnej polemiki, w części z kolei Whitehead proponuje własny sposób spojrzenia na poszczególne domeny wszechświata – naukę, fizykę, abstrakcję, Boga (i to te właśnie wykłady są mniej przystępne – a może to kwestia tłumaczenia?). generalnie lektura jest inspirująca, dwa ostatnie wykłady zaś bardzo dobrze domykają całość elegancko łącząc się z naszą współczesnością – i równocześnie wykazując słuszność części tez Whiteheada – np. wskazania niebezpieczeństw związanych ze specjalizacjami naukowymi kosztem interdyscyplinarności umożliwiającej szerszy namysł nad badanymi zagadnieniami. ciągle – a nawet bardziej – aktualne.

a cycle of lectures initially published in 1925 of english philosopher of the beginning of 20th century. although it would seem that Whitehead’s present world is an closed book to us (which was flaring, with great cross philosopical-physical discussions; fascinating times), it is clearly visible that its domains are still pretty actual. a part of lectures is a trial of an estimation of mutual influence of the philosophy and the science between 16th and 20th century, with simultaneous polemic undertaken, in other parts of them Whitehead propose its own viewpoint on individual domains of the universe – as science, physics, abstraction or God (and those lectures are less accessible – or maybe it is a matter of polish translation ?). generally, reading is quite inspiring, and last two lectures close the book very properly, connecting the whole with our present times in quite elegant way. additionally – it clearly shows the corectness of some Whitehead’s thesis – for example his pointing on risks that connect with scientific specializations at the expense of interdisciplinarity allowing wider cogitation on issues that are being researched. constantly and even more acutal.