na silnie uwypuklonym tle złożonym z polityczno-historyczno-edukacyjnej mieszanki burzliwego okresu lat 30-tych XX-wieku w hiszpanii oraz barokowego malarstwa tego kraju, Mendoza osadza fabułę z quasi-przygodową, quasi-wywiadowczą intrygą. główny bohater nie jest niestety silnym magnesem dla czytelnika, a madrycka historia zaczyna się właściwie rozkręcać nieco po połowie książki. w tej pozycji rozsmakują się raczej zainteresowani nakreślonym wcześniej tłem. mnie osobiście Mendoza zdecydowanie bardziej porywa stylem i humorem z brawurowej “przygody fryzjera damskiego”.

ps.I
piękna okładka zepsuta samopochwałą.

ps.II
jako, że bohaterem jest anglik, wydawcy anglojęzyczni wybili się na szczyty pragmatyzmu nie mogąc sobie odmówić nadania książce kreatywnego, chwytliwego tytułu (polski tytuł jest zdecydowanie wierniejszy oryginałowi – “riña de gatos. madrid 1936”. dostrzegam wyraźne wpływy polskiej myśli translacyjnej – vide klasycy: “wirujący seks”, czy “szklana pułapka”.

on strongly bolded background, composed of political-historical-educational mix of the turbulent period of 1930s in spain and of baroque painting of this country, Mendoza puts the storyline with quasi-adventure, quasi-intelligence intrigue. unfortunately, the main hero is not enough strong magnet for the reader, also the madrid’s story starts to run not earlier than in a half of the book. the taste of the book will be appreciated by those, who are interested mainly with the earlier pointed background. personally, i definitely prefer Mendoza’s style and humour presented in bodacious “the adventure of the powder room”.